Mondriaan leverde een bijdrage aan de kunststroming en -groep De Stijl, die door Theo van Doesburg is opgericht. Hij ontwikkelde een niet-representatieve vorm die hij neoplasticisme noemde. Deze bestond uit witte grond, waarop hij een raster van verticale en horizontale zwarte lijnen en de drie primaire kleuren schilderde.

De komst van Mondriaan uit Nederland naar Parijs in 1911 markeerde het begin van een periode van ingrijpende veranderingen. Hij kwam in aanraking met experimenten in het kubisme en met de bedoeling zich te integreren in de Parijse avant-garde verwijderde een 'a' uit de Nederlandse spelling van zijn naam (Mondriaan).

Voordat Mondriaan de typisch abstracte composities maakte waar hij beroemd om werd, tekende en schilderde hij landschappen, figuren, bloemen en stillevens in een naturalistische stijl. Tussen 1895 en 1908 maakte hij zich geleidelijk los van de picturale representatie en experimenteerde hij met kleur, compositie en een vereenvoudiging van de vormen. Dit leidde uiteindelijk tot het afbeelden van de natuur in abstracte verticale en horizontale lijnen en vlakken in primaire kleuren.

Hij stierf in 1944 in New York.