Het werk van de Vlaming Leon de Smet kan binnen de stijl van het neo-impressionisme en het pointillisme worden geplaatst. Hij was van een latere generatie dan de leden van Les XX en een van de weinige kunstenaars die het impressionisme trouw bleef. Leon de Smet kan samen met zijn broer Gustave gerekend worden tot de tweede Latemse school. Léon De Smet was in 1907 in Sint-Martens-Latem gekomen. Hij was een groot vakman en stak iedereen in het kunstenaarsdorp met zijn vaardigheid en verfijnd kleurgevoel naar de kroon. Evenals zijn dorpsgenoten werkte hij onder invloed van het impressionisme: met losse, kleurige toetsen die hij naast elkaar plaatste gaf hij de werking van het licht op zijn onderwerp weer. In tegenstelling tot zijn broer Gustave echter werd in het werk van Léon de manier van weergeven steeds belangrijker dan het onderwerp. Hij belandde uiteindelijk in Londen, waar zijn talent snel ontdekt werd: hij werd een gewild portretschilder en maakte een reeks portretten van belangrijke schrijvers en van leden van de 'high society'. Tijdens de Eerste wereldoorlog week de Smet uit naar Engeland, waar zijn werken goed werden ontvangen door de high society. Hoewel hij een glansrijke carrière in Engeland tegemoet ging, vertrok hij in 1923 om zich vervolgens na verscheidene omzwervingen in 1930 voorgoed in Deurle te vestigen, nabij Sint Martens-Latem. In deze periode wijdde hij zich korte tijd aan het expressionisme. Hij was beïnvloed door het expressionistische werk van zijn broer, maar kon zich uiteindelijk het beste uiten in de impressionistische stijl, die voor hem natuurlijker voelde.
Léon de Smet (1881, Ghent, Belgium – 1966, Deurle, Belgium) was a Belgian luminist, impressionist, expressionist and pointillist painter. Léon and his brother Gustave (1877-1943) studied at the Academy of Fine Arts in Ghent in 1893.
Léon became an admirer of Emile Claus and the Luminist School (influenced by Impressionism). He first exhibited in Ghent and Antwerp in 1901 and in Brussels in 1903. He became a member of Vie et Lumière, a circle of luminist and impressionist artists, founded in 1904. Léon joined the second Latem School, a group of artists who settled in the region of Sint-Martens-Latem around 1905. They greatly influenced modernistic movements in Belgium. In this period Léon became friends with the artists Valerius De Saedeleer, Maurice Sys, Constant Permeke, Frits van den Berghe, Gustave van de Woestyne. By 1909, De Smet was representing Belgium at the Venice Biennale.
In 1910, he participated in an international exhibition in Brussels along with Pierre Bonnard, Édouard Vuillard and James Ensor. At the beginning of World War I Léon fled to Great Britain, where he became a celebrated artist. He had an exhibition at Leicester Gallery in 1917. After returning to Belgium in 1920, he had a large exposition at Galerie Georges Giroux in Brussels.
De Smet continued to exhibit widely throughout the 1920s and 30s in Ghent, Antwerp, Brussels, Paris, Amsterdam and Pittsburgh. In 1930 the artist moved to Deurle. The Museum voor Schone Kunsten in Ghent honoured him with a special exhibition in 1953.
There is a Museum Léon de Smet in Deurle (Belgium). Many of his paintings are in the Groninger museum in Bruges and in the Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerp.]
We use cookies to provide statistics that help us give you the best experience of our site. By using this site without changing your cookie settings, you are agreeing to our use of cookies.
