Leonid Sologoub (ook bekend als Sologub of Sologaub) werd geboren in de Russische stad Yeysk, op 16 april 1884. Hij studeerde aan de traditionele kunstacademie in St. Petersburg en kreeg na het winnen van een belangrijke prijs een beurs om te studeren in Italië. Bij zijn terugkeer naar St. Petersburg in 1910 dompelt Sologaub zich onder in de avant-garde kunstscène. In 1913 publiceert zijn vriend en beroemde avant-gardist Larianov het manifest 'Rayonisme', waarin de fundamenten van abstracte kunst worden geschetst. Sologoub vertaalt deze theorieën zelf in monumentale installaties. Tijdens de Eerste Wereldoorlog doet hij vrijwillig mee en schenkt al zijn bezittingen aan het Russische leger, waarbij hij zijn tijd besteedt aan het maken van kunstwerken aan de frontlinie. Wanneer de Russische revolutie uitbreekt, reist Sologoub naar China en Japan, vervolgens naar Constantinopel en vervolgens naar Italië, waar hij tentoonstellingen organiseert. In 1921 neemt hij uiteindelijk deel aan de beroemde Salon d'Automne in Parijs. Terwijl veel Russische kunstenaars ervoor kozen om in Parijs te blijven tijdens de revolutiejaren, trekt Sologoub verder naar Nederland en vestigt zich in Den Haag om zich bij de studio van Philippe Zilcken aan te sluiten. “Buurman” Prins Hendrik kwam regelmatig in het atelier en koningin Juliana kocht een aantal van zijn tekeningen voor haar archief. Sologoub wordt lid van Haagse kunstverenigingen zoals de Haagse Kunstkring, waar hij Mondriaan en Isaac Israels ontmoet die een grote invloed hebben gehad op zijn eigen werk. Een van zijn belangrijkste wapenfeiten is de tentoonstelling uit 1924 met werken van in Parijs verblijvende Russische avant-gardisten, waaronder Larionov. Sologoub blijft tentoonstellingen van hedendaagse kunstenaars organiseren en overlijdt uiteindelijk in Den Haag in 1956.
