Jonkheer Johan Antonie de Jonge werd in 1864 geboren als de oudste zoon van een invloedrijke Haagse familie. Hoewel hij van huis uit een grote belangstelling voor de kunsten mee kreeg lag een carrière als schilder niet voor de hand. Tijdens zijn rechtenstudie volgt de Jonge in zijn vrije tijd lessen bij enkele Haagse schilders. Ook wordt hij lid van Pulchri Studio en stuurt hij zijn werk regelmatig in voor tentoonstellingen. Na zich aanvankelijk als advocaat in Den Haag gevestigd te hebben besluit de Jonge in 1903 deze carrière achter zich te laten en zich verder geheel aan de schilderkunst te wijden. Als kunstenaar van de tweede generatie ‘Haagse School’ schilders is hij een tijdgenoot van schilders als Isaac Israels, George Breitner, Akkeringa, en Willem de Zwart. Zijn onderwerp vindt hij vooral aan het Scheveningse strand. Met vlotte lijn en rake toets penseelt hij vrolijke impressies van het strandleven en weet zo als geen ander een aantrekkelijk beeld te schetsen van het Scheveningse badleven. Als van huis uit vermogende kunstenaar verkeerde de Jonge in de bevoorrechte positie niet om den brode te hoeven schilderen. Na zijn dood liet de kinderloos gebleven de Jonge zijn werk na aan zijn familie. Deze vermaakten het grootste deel van het oeuvre vervolgens aan de Nederlandse staat.