André Lavrillier werd op 7 mei 1885 geboren in Parijs. Zijn vader was staalgraveur.
Lavrillier is van 1905 tot 1914 leerling van de École des Beaux-Arts in Parijs, zijn mentoren waren Jules Chaplain, Frédéric de Vernon en Auguste Patey.
In 1911 ontvangt hij de Premier second Prix de Rome en in 1912 de Prix Stillman.
In 1914 wint hij de Grand Prix de Rome. Daar hoort een verblijf bij in Villa Medicis in Rome bij voor een paar jaar. Inmiddels was ook WOI uitgebroken en werd hij gemobiliseerd, hij heeft van 1914-1918 gediend in het Franse leger. Eerst als verbindingsofficier bij het 74e infanterie bij Le Marne, dicht bij Verdun onder Generaal Berthelot. Die ziet zijn talent als tekenaar en hij wordt overgeplaatst naar de luchtmacht als fotograaf.
Tijdens zijn diensttijd tekent hij op hun verzoek het portret van Maarschalk Petain en maarschalk Foch. Na de oorlog worden van deze portretten in 1920 medailles van gemaakt.
Na zijn dienstjaren, meldt hij zich in 1919 vrijwillig aan het Roemeense front.
Na de Vrede van Roemenië wordt hij opgemerkt door Koningin Marie van Roemenië die hem een positie als professor op de Académie des Beaux-Arts in Lassy geeft. Hij maakt in deze periode diverse portretten van het koninklijk paar, en van andere hooggeplaatste mensen in Roemenië.
In 1921 vertrekt hij uiteindelijk toch naar Villa de Medici waar hij zijn Leda en de zwaan creëert. In dezelfde periode wordt hij verliefd op de beeldhouwster Margareta Cossaceanu die, op voordracht van de Roemeense koningin, aan de kunstacademie in Rome beeldhouwkunde studeert. Ze trouwen met elkaar en keren terug naar Frankrijk.
Tijdens zijn leven heeft André Lavrillier vele portretten gemaakt, meestal van mensen met enige bekendheid, schrijvers, medici, en hoge notabelen.
In 1931 wordt hij uitgenodigd door de Royal Mint in London voor het ontwerpen van een munt. In Frankrijk heeft hij bijvoorbeeld de 5 franc munt gemaakt die tussen 1933 en 1966 gebruikt is. In 1950 heeft hij op uitnodiging van het vredescomité (Le Comité de la Paix), de vredesduif van Picasso omgezet in een speciale munt voor Stockholm.
Samen met zijn vrouw heeft hij in 1935 het Aziatische en Roemeense Paviljoen gerealiseerd, bedoeld voor de Wereldtentoonstelling in 1937.
Hij was naast uitvoerend kunstenaar ook jurylid voor het Concours de Rome, voor de Wereldtentoonstelling in 1937 en voor de l'École des Beaux-Arts in Paris.
Hij overleed in 1953. Hij en Margareta kregen 3 kinderen samen, alle drie zijn ze in de voetsporen van hun ouders getreden, als fotograaf en schilder.
Zijn werk is terug te vinden in diverse musea, waaronder de Royal Mint in London, Musée d'Orsay, Museum Boekarest, Museum medailles Stockholm, Brussel en Boekarest, Cabinet des Médailles en de Nationale bibliotheek Frankrijk.
