Over de kunstenaar

Louise Marie Loeber (Lou Loeber) was een in Amsterdam geboren Nederlandse kunstenares. Naast schilder was ze glasschilder, illustratrice en etser die vooral non-figuratief, abstract-geometrisch en abstract-figuratief werkte.

Ze kwam uit een relatief rijke en kunstminnende familie met een zomerhuis in Blaricum. Op aanraden van Co Bremen, een Nederlandse pointillist en familievriend die Lou Loeber bijles gaf, bouwde haar vader een atelier voor haar. 

Door vrienden en kennissen van haar vader kwam hij op relatief jonge leeftijd in aanraking met de kunstwereld. Loeber volgde van 1915 tot 1918 de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Ze verliet de academie voortijdig omdat ze die te conservatief vond.

In 1919 ontmoette ze Toon Verhoef, een schilder die haar kennis liet maken met het socialisme, De Stijl, het kubisme en het modernisme. Geïnspireerd door Albert Gleizes, Le Corbusier en Mondriaan werd haar werk soberder en zuiverder.

Kort daarna begon Loeber het verband tussen moderne kunst en socialisme verder te onderzoeken, waarna ze besloot haar werken te vermenigvuldigen en haar prijzen laag te houden.

Ze trouwde in 1931 met de kunstenaar Dirk Koning die, net als Loeber, een pacifist, vooruitstrevend schilder, veganist en socialist was.

Ze gaf de voorkeur aan industriële en technologische onderwerpen die ze vertaalde naar lijnen en vormen.

Niettemin beschouwde Loeber volledig abstracte kunst als elitair en verwees ze in haar eerdere werken altijd naar de werkelijkheid. Hierin vertoonde ze overeenkomsten met haar Blaricumse buurman Bart van der Leck.

Tot 1940 was haar werk gebaseerd op herkenbare voorstellingen, in overeenstemming met haar socialistische opvattingen. In de vereenvoudiging van haar vormen schuift ze uiteindelijk zo ver op dat haar latere schilderijen bijna geheel abstract zijn.

Werken van Lou Loeber zijn onder andere te vinden in het Singer Museum in Laren, het Rijksmuseum Twenthe en bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.

All artworks