Ik ben Barbara van den Berg, een beeldend kunstenaar met een atelier in Amsterdam (geboren in 1978, Nederland). Ik maak figuratieve (digitale) collages, mixed media kunstwerken en schilderijen. In Den Bosch heb ik Visuele Communicatie gestudeerd en in 2003 ben ik afgestudeerd aan de School voor Kunst en Vormgeving St. Joost. Ik heb 7 jaar als grafisch ontwerper en illustrator gewerkt en daarna heb ik mij volledig op de kunst gericht.

Ik word vertegenwoordigd door Hofgalerie in Den Haag, Miva Gallery in Zweden en MPV Gallery.

Al op jonge leeftijd was ik gefascineerd door het gedrag van mensen. Als kind leefde ik in een bijna voortdurende staat van observatie, waarbij ik voortdurend om me heen keek: hoe verhouden we ons tot elkaar, hoe tonen mensen hun gevoelens? Hoe maken wij contact met elkaar?

Mijn kunst gaat over het maken van contact.
Ik wilde begrijpen en uitdrukken wat ik zag en voelde, dit deed ik vooral al op zeer jonge leeftijd door te tekenen en schilderen.

Later heb ik dit tot uitdrukking gebracht door kunst te maken van mensen die bij elkaar op zoek zijn naar contact. Iedereen schreeuwt om aandacht, maar niemand ziet de ander echt. Je voelt wrijving tussen wat we aan de buitenkant laten zien en wat we aan de binnenkant voelen. Ik speel met deze paradox, met heldere, levendige kleuren die de schijn van geluk en feest achterlaten.

Toen ik twee dochters kreeg, werd ik geïnspireerd door hun onuitputtelijke verbeeldingskracht en nieuwsgierigheid naar de wereld. Ze zijn zo echt, oprecht, open en speels. Ze hebben nog steeds een kwetsbaarheid en naïviteit die ik bewonder. Kinderen kunnen naar je blijven kijken zonder weg te kijken. Ze maken contact zonder woorden. Die manier van contact maken boeit mij.

Zo kwamen mijn digitale collages tot leven, waarin ik kinderen in felle kleuren met een ‘open mind’ laat zien. Hun gezichten met grote ogen en licht mollige wangen accentueren de kinderlijke onschuld. Ze zien eruit als een kind ergens tussen een mens en een pop. Deze kinderen symboliseren onschuld, speelsheid en kwetsbaarheid. Ze kijken met natuurlijke nieuwsgierigheid naar de wereld.