Wadden sea - Pieter Mortier, 1693 1693

Pieter Mortier

CartaStampa
61 ⨯ 88 cm
€ 1.650

Inter-Antiquariaat Mefferdt & De Jonge

• A proposito di opere d'arte
  Carte des Entrees du Suyder Zee et de L'Embs avec les Isles Bancs et Costes Comprises entre La Hollande et la Frise Orientale. [Kaart van de ingangen van de Zuiderzee en de Eems, inclusief de zandbanken en kusten, tussen Holland en oostelijk Friesland.] Gravure vervaardigd in 1693 door Herman van Loon, gedrukt van twee koperplaten, uitgegeven te Amsterdam door Pieter Mortier als deel van diens Le Neptune François. In de tijd met de hand gekleurd. Afm.: 61,3 x 88,9 cm. Grote gedetailleerde paskaart van de ingang van de Zuiderzee gezien van zuid naar noord. De meeste kleine plaatsen zijn aangegeven met een kerk of ander gebouw, van sommige steden zijn de fortificaties te zien. Met inzetkaart van de Zuiderzee van Urk tot aan Amsterdam. De Zuiderzee lag vol zandbanken en andere ondieptes. Daardoor was het een moeilijk vaarwater. Vooral in het noordelijke deel - de huidige Waddenzee - konden schepen met moeite een route vinden. Daarvoor gebruikten schippers kaarten als deze waarop dieptes, zandbanken, bakens en visfuiken zijn aangegeven. Le Neptune François, die wordt beschouwd als de fraaiste en kwalitatief meest hoogstaande zeeatlas die in de zeventiende eeuw in Amsterdam werd uitgegeven, is een zogenaamde contrefaçon: een nadruk. Pieter Mortier (1661-1711) wilde hiermee de concurrentie aangaan met De nieuwe groote lichtende zeefakkel, de indrukwekkende zeemansgids waarmee Johannes van Keulen (1654-1715) zich vanaf 1681 een monopoliepositie op het terrein van de maritieme cartografie had verworven. Jean Colbert (1619-1683) gaf in de tachtiger jaren van de zeventiende eeuw een groep wiskundigen en astronomen van de Académie Royale des Sciences opdracht om in samenwerking met hydrografen van de Franse marine de kusten van het Europese continent van Noorwegen tot Gibraltar in kaart te brengen. Het resultaat van deze onderneming, een schitterend gegraveerde atlas in 29 bladen, uitgegeven onder verantwoordelijkheid van de koninklijk geograaf Alexis-Hubert Jaillot (1632-1712) rolde in 1693 van de drukpersen van de Imprimerie Royale in Parijs. Nog datzelfde jaar verscheen in Amsterdam de nadruk van Pieter Mortier die identiek was gegraveerd en gedrukt. Mortier, de zoon van een Franse politieke vluchteling, had in 1690 het privilege verkregen om de kaarten en atlassen van Franse uitgevers in Holland te verspreiden. Hij vatte dat recht ruim op. Omdat hij niet aan de originele koperplaten kon komen, liet hij de kaarten opnieuw graveren. Vervolgens bracht hij de atlassen onder vermelding van het oorspronkelijke impressum op de markt. Zo ook Le Neptune François. Prijs: Euro 1.650,-
• A proposito di opere artista

  Il primo Pieter Mortier (Leida, 1661 – Amsterdam, 1711) era figlio di un rifugiato politico dalla Francia, e divenne cartografo e incisore. Si recò a Parigi nel 1681-1685, poi tornò ad Amsterdam dove operò come libraio dal 1685 al 1711.

  Ottenne il privilegio nel 1690 di pubblicare mappe e atlanti da editori francesi ad Amsterdam per il mercato olandese. Ha usato questo privilegio per vincere una serie simile di privilegi per la stampa di una "Bibbia stampata illustrata" nel 1700. Conosciuta anche come "Bibbia di Mortier" (olandese: Mortierbijbel o Prentbijbel Mortier), il nome ufficiale di questo libro era Historie des Ouden en Nieuwen Testaments, verrykt met meer dan vierhonderd printverbeeldingen in koper gesneeden ("Storia dell'Antico e del Nuovo Testamento: arricchita con più di quattrocento illustrazioni stampate tagliate nel rame").

  Ad Amsterdam, si trovava a Middeldam, 1685–1686, e poi a Vijgendam, 1686–1711. La sua insegna era "Stad van Parijs" tra il 1685 e il 1700. Era noto per aver usato un indirizzo editoriale fittizio ad Anversa e anche a Londra. Lo Short Title Catalog Netherlands attribuisce la pubblicazione di 261 titoli a Pieter Mortier I.

  Durante il primo decennio del diciottesimo secolo, Mortier sfidò l'ugonotto Estienne Roger per il dominio del mercato degli spartiti polifonici attuando una guerra dei prezzi.

  Sposò Amelia 's-Gravensande (1666–1719), che, da vedova, gestì la sua attività editoriale fino alla sua morte. La coppia ebbe due figli, Pieter Mortier II (vedi sotto) e Cornelis Mortier (1699–1783), che in collaborazione con Johannes Covens I (1697–1774) diedero vita alla casa editrice di mappe Covens & Mortier (1721–1866) che divenne il il più grande editore cartografico del Settecento.

Sei interessato ad acquistare questa opera d'arte?