Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI
Troug- Cadmium Yellow Deep by JOHANNES GIRARDONI

Troug- Cadmium Yellow Deep 2003

JOHANNES GIRARDONI

HoutWaxBijenwas
254 ⨯ 28 ⨯ 55 cm
ConditionNeeds restoration
€ 5.000

Gallerease Selected

  • Over kunstwerk
    Exhibited in Museum Ludwig 2005

    Part of Series 2003–2011, Beeswax, pigment, wood

    Light Re­ac­tive Or­ganic Sculp­tures com­prise an ex­ten­sive body of work that has evolved over the past two decades. The work fo­cuses on re­duc­tive in­ves­ti­ga­tions at the in­ter­sec­tion of sculp­ture and paint­ing, and ex­plores the con­tin­u­ously shift­ing re­la­tion­ship be­tween light and ma­te­r­ial. De­spite an el­e­men­tal ma­te­r­ial vo­cab­u­lary — found wood, beeswax, and pig­ment — the work’s phys­i­cal con­stel­la­tion be­comes both the car­rier of an ex­plic­itly painterly event, while also be­ing the foun­da­tion of an im­ma­te­r­ial phe­nom­e­non. The pieces are of­ten ex­am­i­na­tions of phe­nom­e­no­log­i­cal processes, where a hol­low or empty space — a tan­gi­ble empti­ness — turns out to be the ac­tual cen­ter of the work. Op­po­sites and con­tra­dic­tions, as well as the com­plex di­alec­tic be­tween them, are the fun­da­men­tal themes. The or­ches­tra­tion of ma­te­r­ial and light, pres­ence and ab­sence, things found and things formed, all re­sist clear fix­a­tion, thereby main­tain­ing and cre­at­ing works with their own non-de­riv­able re­al­ity.

    The pri­mary ma­te­r­ial or­ga­ni­za­tion is found wood that forms the base for color built with pig­ment and beeswax. The wood is har­vested from ur­ban de­bris at build­ing con­struc­tions and de­con­struc­tions, and in its worn and de­te­ri­o­rated con­di­tion, cre­ates an in­stant his­tory. These struc­tures be­come the foun­da­tion for an ar­chi­tec­ture of color in which the ma­te­r­ial is color, and the color is ma­te­r­ial. Built by sus­pend­ing vary­ing de­grees of pig­ment in layer over thin layer of beeswax, light trav­els into the wax and en­cir­cles the pig­ment. This re­sults in light re­ac­tiv­ity, and jux­ta­posed to the sta­tic, aged struc­ture of the wood, the sculp­tures’ pig­mented wax evolves and adapts to chang­ing am­bi­ent light sit­u­a­tions. These sculp­tures hold light.

    "Girardoni’s use of wax, influenced by Jasper John’s paintings with encaustic — such as Flag and Target — and related to Brice Marden’s use of the material in his opaque, monochrome pictures from the 1960s, ultimately led the artist to sculptural procedures: “Wax catalyzed the move away from ‘painting’ … The beeswax allowed me to ‘build’ color.” Girardoni prefers using wooden slats, boards, or parts of wooden beams as construction material, where traces of their use have been recorded. To this the artist applies the material color — pigmented wax. Through their ready-made character the artist instills a uniqueness and reference to life in the objects. At first glance, the works, which are oriented towards geometric forms and series, seem like minimalist art in the succession of Carl Andre, Sol LeWit and Donald Judd. The major difference in Girardoni’s works, however, is that they have an organic and human atmosphere, while the cubes, fences and plates, due to their industrial production, emanate coolness. (…) Even though Girardoni leaves both the inner and outer panels abstract, he is nevertheless concerned with a contemplative experience, and not solely with a matter-of- fact inventory of color, material, and structure. Joseph Beuys had attributed beeswax a symbolic-spiritual function, that of warmth and energy. These may also be experienced in Girardoni’s objects, paired with painterly, coloristic, and tactile qualities".

    – Florian Steininger
  • Over kunstenaar

    Johannes Girardoni, een Oostenrijks-Amerikaanse kunstenaar geboren in 1967, staat bekend om zijn boeiende samensmelting van digitale en analoge media en heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op het gebied van beeldhouwkunst en installatiekunst. Van ingewikkelde, delicate creaties tot uitgestrekte, interactieve lichtwonderen: het artistieke repertoire van Girardoni omvat een adembenemend spectrum.

    Girardoni groeide op in een pittoresk dorpje in de buurt van Wenen en doorkruiste de continenten toen hij in 1982 op veertienjarige leeftijd met zijn gezin naar Californië verhuisde. Zijn vormingsjaren aan het Bowdoin College in Maine van 1985 tot 1989, waar hij zowel geschiedenis als kunst studeerde, legden de basis voor zijn artistieke odyssee. Tijdens zijn ambtstermijn bij Bowdoin verscherpte Girardoni zijn vak als gastkunstenaar bij het gerenommeerde MIT Media Lab.

    Girardoni's artistieke ontwikkeling van tweedimensionale naar driedimensionale expressie weerspiegelt zijn voorkeur voor experiment. Beïnvloed door de hot wax-schildertechnieken van grootheden als Brice Marden en Jasper Johns, belichaamt zijn werk een boeiend samenspel van formele contrasten.

    De wereld werd zich bewust van Girardoni's vindingrijkheid toen hij in 1991 zijn eerste tentoonstelling in New York presenteerde, voortgestuwd door het scherpzinnige oog van kunstconservator Friedhelm Mennekes. In de loop der jaren breidde Girardoni's artistieke voetafdruk zich wereldwijd uit, met opmerkelijke tentoonstellingen zoals de tentoonstelling "Personal Structures" in het Ludwig Museum, Duitsland, in 2005 en deelname aan de tentoonstelling "Origins", georganiseerd door het Hudson Valley Center for Contemporary Art in Peekskill, New York, werd gesponsord.

    Een van Girardoni's baanbrekende bijdragen is het concept van "Refrequenced Sculpture", dat tot uiting komt in zijn installatie "7 Minutes 20 Seconds" uit 2009 in de tentoonstelling "Creative Migration" op het Austrian Cultural Forum in New York. Zijn belangrijkste werk ‘The (Dis)appearance of Everything’, gepresenteerd op de 54e Biënnale van Venetië in 2011, combineert licht en geluid naadloos om een ​​meeslepende, interactieve ervaring te creëren.

    In 2013 presenteerde Girardoni een fascinerende presentatie getiteld "Off and On" bij Nye & Brown in Los Angeles, Californië, met avant-gardistische installaties die licht en geluid transformeren met behulp van de allernieuwste technologie. In het bijzonder bevatte zijn onderzoekstentoonstelling uit 2018 in Levy Gorvy Londen, getiteld "Sensing Singularity", de baanbrekende installatie "Metaspace V3", een bewijs van Girardoni's pioniersgeest bij het integreren van softwaregestuurde elementen in menselijke interactie.

    Tot zijn opmerkelijke werken behoren 'The Infinite Room', een monumentaal beeldhouwwerk in de staat Washington, en 'Spectral Bridge', een architectonisch wonder dat het Spectral Bridge House in Venetië, Californië siert, als bewijs van Girardoni's artistieke bekwaamheid. Een boekdeel met de titel Johannes Girardoni, gepubliceerd in 2007, biedt een uitgebreid overzicht van zijn artistieke reis, terwijl de opname ervan in de prestigieuze collecties van instellingen zoals het Fogg Museum aan de Harvard Universiteit en het Museum Ludwig in Keulen, Duitsland, zijn blijvende nalatenschap onderstreept.

    De uitmuntende bijdragen van Girardoni hebben erkenning gekregen, met als hoogtepunt prijzen zoals de prestigieuze Francis J. Greenburger Award in 2019. Zowel critici als kenners hebben Girardoni's werk geprezen om zijn indrukwekkende weerklank en innovatieve samensmelting van media. Van de weelderige landschappen van Hongarije tot de drukke straten van New York, Girardoni's kunst overstijgt grenzen en nodigt de kijker uit op een transcendente reis van verkenning en introspectie.

Bent u geïnteresseerd om dit kunstwerk te kopen?

Artwork details