Miquel Aparici (Barcelona, 1963) studeerde aan de Massana School in Barcelona en begon zijn professionele carrière als grafisch ontwerper, een werk dat hij combineerde met het schrijven van scripts voor strips en televisie. Eind jaren negentig ondernam hij zijn artistieke avontuur en creëerde een originele collectie dierenschilderijen gemaakt met koffie en suiker, die hij voor het eerst tentoonstelde in de 3ArtBcn-galerij.
Later besloot hij een nieuwe uitdaging aan te gaan: zijn tekeningen omzetten in driedimensionale wezens, met behulp van gereedschappen uit oude ambachten, maar ook van mallen en ongebruikte voorwerpen gemaakt van hout en metaal, met behulp van de assemblagetechniek. Sindsdien heeft hij meer dan 350 stukken gemaakt, die alle soorten dieren in verschillende vormen en maten vertegenwoordigen, van een levensgrote olifant tot kleine insecten. Met dezelfde techniek vinden we onder zijn sculpturen ook muziekinstrumenten, raketten, maskers en een verzameling ‘geheime boeken’.
Naast het exposeren in verschillende galerijen in Barcelona (onder andere Renè Metras, JordiBarnadas, Loft, Llucià Homs, Montcada, Art Windows, Victor Lope, Villa del arte-galerijen), is het werk van Miquel Aparici naar andere steden over de hele wereld gereisd (New York , Kopenhagen, Freiburg, Madrid, Wenen en Milaan), en is tentoongesteld op internationale beurzen, zoals ART Bodense (Oostenrijk), ART Copenhagen (Denemarken) en Art Fair de Keulen (Duitsland), en op ongekende plaatsen, zoals het Museum van Natuurwetenschappen van Barcelona en de Tempel van de Sagrada Familia, die in 2005 een merkwaardige selectie van verschillende stukken samenbrachten, geïnspireerd door de door Gaudí gebeeldhouwde dieren. Andere ruimtes waar onlangs een tentoonstelling van zijn werk heeft plaatsgevonden zijn de Cristina Enea Foundation (San Sebastián), het Miramar Cultureel Centrum in Sitges (Barcelona) en het Museum voor Natuurwetenschappen in Madrid.
Zijn sculpturen stellen de verbeelding van de kijker op de proef, omdat ze bekende objecten in een andere context dan gebruikelijk tonen en een andere functie vervullen, waardoor ze een nieuwe identiteit krijgen. Op deze manier, een beroep doend op vindingrijkheid en gevoel voor humor, verwerft de kunstenaar de medeplichtigheid van het publiek en nodigt hij hen uit om deel te nemen aan hun eigen spel, dat bestaat uit het herscheppen van de werkelijkheid en het transformeren ervan in... kunst.
