Dov Shlein (1936, Chernowitz, Ukraina) emigreerde in 1950 met zijn familie naar Israël. Hij studeerde Joodse en algemene geschiedenis aan de Universiteit van Haifa. In 1970 verhuisde hij naar Londen, waar hij van 1973 tot 1976 zijn kunstopleiding kreeg in het Camden Arts Centre. In 1976 keerde hij terug naar Israël. Hier werkte hij als kunstenaar maar was ook docent aan de Hassada Community College Academy en aan het Lycée René Cassin. Sinds 1982 woont hij als beeldend kunstenaar in Amsterdam. Hij had verschillende tentoonstellingen in Amsterdam, Delft en Haarlem. Het Teylers Museum in Haarlem kocht drie van zijn werken aan.

Dov Shlein creëert een verbazingwekkende wereld in tekens, beelden en letters, een wereld die "gelezen" wil worden. Steeds weer ontdekt men nieuwe lagen in de voorstelling, soms letterlijk, omdat allerlei materialen over elkaar heen worden gebruikt in de compositie'.
(E. Ebbinge en M.A. Menalda, respectievelijk directeur en curator van het Teylers Museum, in Teylers Magazijn nr 67, 2000).

Het oppervlak is ruw behandeld. Op veel plaatsen is de verf geraspt, afgewreven en gekrast; de verf vertoont lange en diepe sporen. Soms is dit met zoveel kracht gedaan, dat het doek is beschadigd, de verf is afgebrokkeld. Dit geeft het ruwe oppervlak een schijn van omgeploegde aarde, alsof een kruisboer zijn land te wild heeft omgeploegd... steeds weer komt de ondergrond door het verhaal heen. Deze manier van werken staat garant voor een doordacht en intiem karakter van shlein's werk. (Monica Aerden in haarlems dagblad, 1999.)

De belangrijkste bron van inspiratie wordt gevormd door herinneringen uit zijn jeugd... de kunstenaar transformeert deze gevoelens in één kleur, vaak geel of wit... "Mijn werk is een versluierde autobiografie, waarin mijn geschiedenis wordt gepresenteerd als in een abstracte opname."
(birgitta van blitterswijk, kunsthistoricus, in omanoet modernit, 1997.)